ภาพวาดราตรีประดับดาว (The Starry Night) เป็นภาพวาดสีน้ำมันบนผืนผ้าใบโดยจิตรกรชาวดัตช์ Vincent van Gogh ภาพนี้ถูกวาดในขึ้นเมื่อปี ค.ศ.1889 ตัวภาพต้องการแสดงให้เห็นถุงมุมมองจากหน้าต่างด้านตะวันออกของห้องพักภายในโรงพยาบาลที่เขารักษาตัวอยู่ที่ Saint-Rémy-de-Provence เป็นช่วงเวลาก่อนที่พระอาทิตย์จะขึ้น พร้อมหมู่บ้านในอุดมคติ ภาพวาดนี้ได้กลายเป็นคอลเล็กชั่นของทางพิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ในนิวยอร์กซิตี้ตั้งแต่ปี ค.ศ.1941 เป็นต้นมา ถือเป็นหนึ่งในภาพเขียนที่ได้รับการยอมรับมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของวัฒนธรรมตะวันตก

สถานบำบัดจิต

หลังจากที่แวนโก๊ะสติแตกในวันที่ 23 ธันวาคม ค.ศ. 1888 เป็นผลให้เขาตัดหูซ้ายของตัวเองออก เขารู้ตัวดีกว่าสภาพจิตไม่อยู่กับเนื้อกับตัว จึงได้ขอไปอยู่ที่สถานบำบัดจิต หรือโรงพยาบาลบ้า Saint-Paul-de-Mausole ในวั้นที่ 8 พฤษภาคม ค.ศ.1889 Saint-Paul-de-Mausole ตั้งอยู่ในอดีตอารามเพื่อรองรับคนไข้ที่มีฐานะและในขณะที่แวนโก๊ะมาถึงที่นี่มีคนยังไม่ถึงครึ่งเลยด้วยซ้ำ ทำให้เขามีพื้นที่ใช้สอยมากมาย ถึงกับขนาดใช้ชั้นล่างเป็นสตูดิโอสำหรับวาดภาพของเขา

ในระหว่างปีแวนโก๊ะพักที่โรงพยาบาล เขาได้วาดภาพอีกครั้ง ในช่วงเวลานี้เขาได้สร้างผลงานที่กลายมาเป็นตำนาน โดยรู้จักกันดีใน โดยเฉพาะภาพวาด “ไอริส” ในปี ค.ศ.1889 ที่ตอนนี้อยู่ในพิพิธภัณฑ์ J. Paul Getty และรูปวาดตัวเองสีน้ำเงิน ตั้งแต่เดือนกันยายนปี ค.ศ.1889 ใน Musée d’Orsay สำหรับภาพวาดราตรีประดับดาว  ถูกวาดขึ้นในช่วงกลางเดือนมิถุนายน หรือประมาณ 18 มิถุนายนวันที่เขาเขียนจดหมายถึงธีโอ พี่ชายของเขาเพื่อบอกว่าเขามีการศึกษาใหม่เกี่ยวกับท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาว

ภาพวาดราตรีประดับดาว 73 x 92 เป็นภาพวาดที่ประเมินค่าจริงไม่ได้ แต่งานเขียนส่วนใหญ่ของแวนโก๊ะมักเคยถูกด้วยราคาตั้งแต่ 80 ล้านเหรียญ และคาดว่าราตรีประดับดาวภาพนี้จะมีราคาอยู่ที่ 100 – 200 ล้านเหรียญกันเลยทีเดียว แม้ว่า The Starry Night จะถูกวาดในระหว่างที่เขาอยู่ภายในชั้นล่างของโรงพยาบาล  แต่ก็ไม่ถูกต้องที่จะระบุว่าภาพนั้นถูกวาดความจำของเขาที่มีมุมมองหนึ่งจากหน้าต่างห้องขังของ แวนโก๊ะพยายามจะบรรยายภาพในช่วงเวลาต่าง ๆ ของวันและภายใต้สภาพอากาศที่หลากหลาย ภาพวาดราตรีประดับดาวเป็นสภาพบรรยากาศแบบน็อกเทิร์นเพียงภาพเดียวของแวนโก๊ะ โดยได้เขียนจดหมายไปหาพี่ชายของเขา พร้อมด้วยข้อความเหล่านี้ว่า “เช้านี้ฉันเห็นชนบทจากหน้าต่างของ มันกินเวลานานก่อนพระอาทิตย์ขึ้นโดยไม่มีอะไรนอกจากดาวรุ่งซึ่งดูใหญ่มาก” ซึ่งภายหลังเราได้รู้ว่าเข้าพูดถึงอะไร นักวิจัยได้พิจารณาแล้วว่าดาวศุกร์นั้นสามารถมองเห็นได้ในยามรุ่งสางโดยเฉพาะในฤดูใบไม้ผลิปี ค.ศ.1889 ที่แวนโก๊ะมองเห็นและได้วาดมันออกมานั่นเอง